Bu yazıyı yazarken o an müziği dinleyip, ne hissediyorsam neler düşünüyorsam onu yazacağım :)
Bu şarkıyı dinlerken kendimi gayet asi hissediyorum.
Özgür hissediyorum.
"Niye herkes bu kadar ciddi boş verin hayatı yaşayın." demek istiyorum.
Şarkıyı dinlerken sola ve sağa bakıyorum genelde :)
Ve tabi para para para, her şey para değil bunu hatırlıyorum bu şarkıyı dinlerken.
Ben de öyle düşünen biriyim. Para araç bence. Bu yüzden de ona sadece araç kıymeti veriyorum.
Bu beni özgür hissettiriyor. :)
Bu şarkıyı dinlerken gevşiyorum.
Yüreğim yumuşuyor.
Acı bir huzuru var şarkının.
Hüznü var.
Sanki ben ağlarken biri başımı okşuyor.
O hissedilen duygu var ya işte öyle hissediyorum.
Ben ağlıyorum yavaş yavaş ve sıcak bir el başımı okşuyor.
Sözlerini bilmiyorum şarkının.
İngilizcem de çok iyi değildir. :)
Belki anlamı tam tersi bir şeydir.
Bilmiyorum. :)
Türkçe bir şarkı olduğu için, bu şarkıyı dinliyorsam sözleri içindir işte :)
"Yalnızca bir kırıntıydın içime ilk düştüğünde
Vakitsiz anda...
Bilmediğim bir neden beni alıp götürdüğünde o yerlere,
Keder ve budalalıktan başka yaşamın bir anlamı var mıydı?
Aradığım aşkı bulduysam, sendedir.
Ya bu benim içimde dolaşan da kimdir?
Ya bu benim içimde mekan tutan da kimdir?"
...
Şarkı bir insanın kalbine düşen aşkı çok samimi bir şekilde ifade etmemiş mi sizce de?
Keza müzikler de bizim Anadolumuzun müziği, o da ayrı çekiyor insanı :)
Özlemek...
İstemek...
Yaşadığım, içine, derinlerine düştüğüm duygularımı
Ağlamalarımı
hatırlatıyor bana.
Evlenince kavuşuyor insan da önceleri yaşanan aşklar, beklemeler acı veriyordu ya işte öyle zamanlarımın şarkısı.
Yakın zamanda izlediğim "Stuck in Love" filminin müziklerinde vardı.
Toplasan bir ya da iki dinledim.
Henüz bende bir anısı ve duygusu yok.
Ama yürüyüş yaparken fena gaz veriyor.
İyi geliyor.
:)
Bu arada filmi izleyin, hoş bir romantik komedi filmiydi.
Öncelikle Selçuk Balcı'ya çok sevmem bir trabzonlu olarak.
Neden mi?
Şivesi bana, şu zorlama karadeniz dizilerindeki -olmamış- şiveler gibi geliyor.
Eski ev arkadaşım çok severdi bu adamı ondan bana miras kaldı bu müzikler de.
Neden hala dinliyorum bu adamı sorusuna şöyle cevap verelim. :)
Trabzonluyuz kan çekiyor. :)
Özellikle müzikleri, ah o aşık olduğum kemençe sesi :)
Hangi kelimelerle anlatsam ki bu müziğin bende hissettirdiklerini bilemedim.
Linki verdim dinleyin.
Beni anlayacağınızı düşünüyorum.
Dinlerken uzaklara gidecek, oralarda nefes alacaksınız bir süre.
Nedenini bilmeden gözleriniz dolacak belki de.
Her şeyin herkesin anlamsız olduğunu hissedecek.
Ve kendinizi sadece o anın dinginliğine bırakacaksınız.
Ya da bunların hiçbiri olmayacak bilmiyorum :)
Ben şimdi tam bu satırları yazarken aynen böyleyim.
Özellikle çalışırken dinlemek iyi konsantre olmamı kolaylaştırıyor.
Dinleyin ama :)
Seveceksiniz bence
İsimi listede görünce neden hala dinliyorum ki diye düşündüm.
Ama müzik çalmaya başlayınca soruma cevap geldi anında.
Yine bir karadeniz şarkısı ile karşınızdayım. :)
Apolas Lermi'nin sesi de yumuşacık zaten.
Şarkıya istemsiz eşlik ediyorum.
Neler hissettiğimi de bilmiyorum şu an :)
Şarkının kendisi de çok güzel ama şarkının en başında bir ninenin konuşması var ya işte o sözleri duymak için dinliyorum çoğu zaman bu şarkıyı.
Hissettiklerimi anlatmak için şarkı sözlerine danışmam gerekiyor sanırım.
"Duman geldi dağlara,
Çiselendi gözlerim...
Dereler ağlar beni,
Sevdiğimi özlerim..
...
Geldi geçti mevsimler
Dallandı ağaçların...
Şimdi hangi rüzgarda
Dalgalanır saçların?"
...
Aşk acısı zor şey.
--------------------
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder